Vandaag vroeg mijn moeder of ik misschien wat op haar blog wilde plaatsen. Over wat ik voel en vind, dus hier is die dan. Sorry mama ik weet je wachtwoord dus ik heb even ingebroken ;)
Tja over hoe het voelt is moeilijk te zeggen, het lijkt alsof je hele wereld gewoon plotseling met 100 graden is omgedraaid. Een halfjaar terug leefde je gewoon je eigen leven,sport,school,werk, uitgaan etc. Ik doe dat nu nog steeds wel maar altijd blijft het woordje kanker in je achterhoofd zitten.. Je word er mee wakker en je gaat ermee naar bed.. Ik ben sowieso een aardige binnenvetter en ga gewoon maar door en door ook om soms alles even te vergeten. Maar goed zodra je thuis komt word je weer geconfronteerd met je ''zieke kale'' moeder.. Het is soms lastig om hiermee om te gaan, door haar chemo heeft ze ook erge stemmingswisselingen.. Dus soms kan alles wat je zegt verkeerd vallen, wat begrijpelijk is,maar soms ook vervelend omdat ik er zelf ook verdrietig om ben maar soms niet mag zijn voor me gevoel omdat ik niet de zieke ben.. Dit klinkt misschien stom maar goed zo voelt het wel voor mij.
Verder is er natuurlijk altijd die angst . Ze lag eergister weer op de SEH met hoge koorts, en weer gaan er weer dingen door je hoofd :'' Zal het uitgezaaid zijn? Van griep kan je toch ook dood gaan?? '' . Continue die angst is echt verschrikkelijk en kan ik moeilijk uitleggen, het voelt echt als een hele erge nachtmerrie waar je niet meer wakker uit word! Maar mijn moeder is een taaie en gaat niet dood en dat moet ik goed in mijn achterhoofd houden! ;)
Gelukkig zijn er heel veel lieve vrienden,familie,kennissen,collega's om ons heen die ons helpen en steunen, d.m.v. af en toe eten langs te brengen, gewoon om te kletsen,tijdschriften meenemen,bloemen,cadeautjes, meegaan naar het ziekenhuis.. Dus lieve mensen bedankt daarvoor.. En de mensen waar ik erg in teleurgesteld ben : Zak lekker in de stront ;) Hihi..
En nog even dan zijn die kanker chemo's weer voorbij en dan gaan we op naar de operatie en bestralingen en dan is het einde in zicht!!! Hallelujah! 1 ding moet ik zeggen : Ga is naar een afdeling waar mensen allemaal chemo krijgen, wat heerst daar een heerlijke hemelse rust. En wat liggen daar een bijzondere mensen met ieder een mooi verhaal. Je kan daar denk natuurlijk niet heen even pauze houden maargoed, als je ooit iemand krijgt in de familie ofzo ( wat ik niet hoop hoor ) maar dan moet je zeker mee gaan, het is daar gewoon rustig gezellig!! Tevens lag me moeder laatst ook naast een hele gezellige en grappige man, die zag het leven als 1 groot feest!!! Hij had misschien zijn masker op maar gezellig was het wel met hem!
Nou ik vind het wel weer even genoeg , mama ik hou van jou met alles wat ik heb!!! En we gaan hier sterker uitkomen en nog meer genieten van het leven!!! En lekker veel naar Zandvoort om daar lekker uit te waaien en daarna bij de Haven wat te drinken met die leuke gay ober hahaha.
Liefs en kus Maaike