het "eind" in zicht

08-07-2014 13:37

Op 22 november kreeg ik te horen dat ik borstkanker had. En nu op 8 juli zit ik in de laatste traject. Inderdaad is het hard nodig om het traject in fases te beleven anders is het een grote berg waar haast niet door heen te worstelen is. Nog vier keer bestralen en dan niets............. en dat is dan toch ook wel weer heel gek als je beseft hoe je leven in het teken heeft gestaan van kanker. En dan nu verder en dat is dan ook weer zo een ding. Vanuit de mensen welke er "verstand"  van hebben is mij van te voren al aangegeven dat dit voor velen ook weer een proces is omdat je nu weer verder moet. Ik zelf merk het al aan hoe je nu benaderd wordt door andere mensen welke het niet weten. Ik heb nu een onwijs stoer kapsel.......Laten we zo zeggen als iemand mij nu ziet hoeft het niet zo te zijn dat je gelijk aan kanker denkt. En ik bemerk nu hoe mensen je weer "gewoon" benaderen. Heel prettig maar aan de andere kant mis ik ook wel dat stukje extra aandacht .Opmerkingen van : je bent bijna klaar kan ik op dit moment dan ook nog niet veel mee. Want wat is klaar!!!!!  Ik zelf begin nu aan de verwerking. Dat is voor mij wel duidelijk. 

Bijzondere dingen heb ik mee gemaakt de afgelopen weken welke ik graag deel:

Op een vrijdagavond liet ik zwabber uit en het was stil op straat. (nee ,er was geen voetbal !!). In de verte kwam er een jongeman aan gelopen. In het voor bij gaan zeiden we elkaar gedag. Ik liep verder. Opeens hoor ik achter mij sorry. En daar stond de jongeman weer. Hij vroeg of hij mij wat mocht vragen. Ik zei Ja...! Hij vroeg waarom ik zulke korte haren had. Ik legde het uit. Hij vroeg of hij mij mocht zegenen. Ik  zei dat dit mocht. 

Vandaag in het ziekenhuis maakte ik ook weer wat bijzonders mee.  Voor  dat ik werd opgeroepen werd er een Mevrouw van der Fluit opgeroepen (dit is mijn meisjesnaam, naam van mijn vader)..Okee denk ik dat is bijzonder omdat deze naam niet veel voorkomt maar alla. Maaike die mee was zei tegen mij:  goh gisteren zat er een mevrouw van der Vooren tegen over mij zij leek erg op jou. Van der Vooren is de meisjesnaam van mijn moeder. Voor mij was dit weer even een teken van boven van mijn vader en moeder.

Andere mensen gaan hier misschien aan voorbij maar voor mij is het zichtbaar aanwezig. Nooit ben je alleen al voel je soms wel alleen en eenzaam.

 

Straks weer sporten. Gelukkig is mijn conditie nog redelijk. Ik ben nog zeker niet op mijn oude niveau maar dat komt wel weer. Ook valt mijn moeheid redelijk mee. Afgelopen zaterdag toch de wedstrijd helemaal afgekeken tegen Costa Rica. Ik kan genieten van het voetbal al zie ik het meer als: tijd voor een feestje. Lekker gek doen..... Heerlijk.....

 

dag lieve allemaal......

IK kijk naar buiten en zie de regen, misschien tijd voor een regendans!!

liefs Paula