Afgelopen vrijdag middag na mijn rust uurtje(s)..........bedacht ik mij eind van de middag. De donkerte viel al wat in, ik ga naar buiten, de laatste vogel geluiden oppikken. Natuurlijk met mijn zwabber. Ik genoot......Een vrouw sprak mij aan en zie : moeilijk he om te weten of je nu wel of niet een muts op moet met dit weer!! Ik zelf zei terug dat ik wel wat op mijn hoofd "moest" omdat ik kanker heb en anders wel een aardig koud hoofd zou hebben. Goh zei ze ik heb ook kanker gehad........ Ze vertelde haar verhaal dat ze 31 was toen ze kanker kreeg en destijds bewust haar borst had geamputeerd. Ook haar inzicht waarom je kanker krijgt paste sloot eigenlijk goed aan bij mijn ideeen hierover. Ook zij sporte veel, at gezond maar toch die kanker . Ik zelf zie het krijgen van kanker niet als straf of iets wat ik over mezelf heb afgeroepen maar wel als een leer proces. Als ik mijn leven na het overwinnen van de kanker weer oppak zoals het was krijg ik het "gewoon" opnieuw. Het wordt dus nog een heel proces. Het ontmoeten van mensen, zomaar wild vreemde mensen, welke mij wat geven zijn gestuurd en daarom maken dit soort ontmoetingen mij "blij". Op dit moment geeft zij Sri Sri yoga ..... wat het inhoudt even geen idee maar het komt nu vast vaker op mij pad.
Misschien wel leuk om te vertellen dat ik nu in de vroege ochtend op mijn matras bij de open haard zit. Warmte mmmmmmmmm...Van de zevende tot ongeveer de elfde dag ben je erg moe. Ik noem het maar zo: mijn bloed is even moe........ De bijverschijnselen zijn wel wat minder, maar dat komt denk ik door de 80 procent. Niet dat het leven nu een groot feest is.....want het blijft continue schakelen van wat wel wat niet, wat wel eten wat niet eten enz enz enz enz... En nu is mijn slaap ritme ook van de wijs maar dat komt wel weer......
Maar ook het gewone gezinsleven gaat door. Gisterenavond met zijn zevenen kaas fondue gegeten. Was erg gezellig en Robert en Hans hadden het heerlijk klaar gemaakt. Alle kinderen waren er en Maaike had haar grote vriend Ton er ook bij. Het hebben van iemand met kanker in een gezin maakt alles toch anders. Zeker in het begin toen de dreun kwam. Ik vind het fijn om te zien dat de kinderen nu weer een beetje hun leven oppakken. Al ben ik ook blij om ze om mij heen te hebben.........(helaas ik heb geen hartjes iconen)
Nou ik ga even googelen op Sri Yoga..
dag lieve mensen...
xx paula