Vanmorgen op gestaan met een mega dip. Ik hoop het dit keer lichamelijk te redde,n maar merk dat als het lichamelijk weer wat beter gaat de emo hamer komt. Dan ben je het zo ontzettend zat en zie je op tegen alles. Ik, als vrouw en mega zonne aanbidster zie de bui al hangen voor deze zomer. Niks leuke frivole bikini's en gewoon lekker fladderen maar in zo een harnas ding. En denk dan: help dat wil ik dus niet. In de verte hoor ik mensen denken en wie weet wel hard op zeggen: ja maar je blijft toch leven...Maar in dat soort buien is alles zwart of wit.
Voor mij is dan een ding belangrijk: eruit en het liefst naar de zee.
De Zee
De zee neemt mee, alles wat mij verdringt.
het laat mij groeien tot wie ik ben
passie is het, vanuit een vroeger bestaan
oneindig kijken ....
het heden.
diepste bronnen wellen op
daar te zijn is wat mij oneindig lokt.
afscheid nemen van het nu
elke keer weer de wereld in
dicht bij mezelf is de zee.
Paula